tip Nico-laas Reeu-wijk

Tijdens het Michaelsweekend bij Nicolaas kwam Nicolaas met een ogenschijnlijk handige tip: als je het gevoel hebt dat iets niet bij je hoort en jou hindert dan kun je het wegsturen, met duidelijke armgebaren en woorden. Voor ons voelde dit niet kloppend: je kunt natuurlijk wel bepaalde natuurwezens die op jou een negatieve uitwerking hebben wegsturen, maar punt 1, je neemt dan je les niet, want ze zijn er niet voor niets (Steiner geeft ze de mooie benaming Goden der hindernissen!), punt 2, dan komen er gewoon andere voor in de plaats, want jij trekt deze les toch aan. Jammer voor Nicolaas, want zelf was hij hier heel enthousiast over.

Een ander advies van Nicolaas konden we zeer waarderen: op mijn landje aan de Reeuwijkse plas stond al jaren een kronkelwilg, groeide gestadig en ik snoeide ‘m geregeld. Nu ineens, in een paar weken tijd, was hij duidelijk aan het afsterven.

We hebben de oorzaak opgesteld, en dat bleek een zeer kwaadwillend en eigenzinnig wezen, dat niet alleen deze struik aan het vernietigen was, maar het ook al op een volgende had gemunt. Advies Nicolaas: je moet ‘m grijpen, alsof je ‘m bij zijn nek pakt en flink dicht knijpen, ‘m de keus geven zijn kwaadwillendheid op te geven ofwel ‘m in de afgrond te  storten, gewoon op de aarde smijten. Margrete kon ‘m enigszins waarnemen en sloeg haar hand om ‘m heen, waarbij hij haar nog venijnig aan haar hand verwondde; van enige bereidheid tot inkeer of medewerking was geen sprake, en toen heeft ze ‘m inderdaad hard op de   grond gesmeten. De struik waar dit gebeurde is in leven gebleven, de kronkelwilg was al te ver aangetast. 

‘s Avonds bij het contact met Odilia: Jammer dat jullie niet voor de deva gezongen hebben, morgen wel doen hoor, ’t hoort er echt bij, zij heeft dat nodig, zij heeft nog geen groot zelfvertrouwen, en jullie bezigheden hier zouden voor haar soms ook beangstigend kunnen zijn.