Slag om de Schelde


Margrete en ik namen eerst deel aan het Schots weekend in Alden Bizen, België; vandaar reden we naar Westkapelle, waar we met Birgit, Inge en Cees hadden afgesproken voor het helingsritueel van de Slag om de Schelde. In Westkapelle hebben de Engelsen de dijken gebombardeerd. De avond ervoor werd de bevolking gewaarschuwd met briefjes uit vliegtuigen. Achter de dijk ligt nog steeds een idyllisch aandoend meer gevormd door het binnenstromende zeewater. We bezochten eerst het oorlogsmuseum en het monument op de dijk. We hebben zowel bij de zeedijk als bij dat meer rituelen gedaan, voor de zoutwaterwezens die in het land zijn komen vast te zitten, de steenwezens / huizen die daar onder water zijn geraakt, de zoetwaterwezens die door het zoutwater zijn opgeslokt , de aardewezens van het land, de deva van het gebied, en de verdronken mensen. Odilia gaf aan dat er met smart op ons werd gewacht, deze slag wordt nl. weinig herdacht, waardoor er ook weinig heling ontstaat, terwijl er hier veel meer mensen zijn omgekomen dan bij de slag om Arnhem. 

 

Vandaar naar Vlissingen, waar door de beschietingen heel veel woonhuizen zijn beschadigd. We hebben allereerst de voorbereidende steen begroet die we daar bij de verkenning hadden achtergelaten, dan naar het windorgel, dat zich verstoord voelt doordat er zoveel vlakbij is bijgebouwd; maar wel blij is dat er veel mensen komen die het verder dragen, en een ritueel voor de deva van de stad, voor de slachtoffers onder de bevolking,

 

Daarna een ritueel op de veerboot naar Breskens, met name voor de deva van het water, de Westerschelde, en bij Breskens op het strandje bij de haven voor de waterwezens, de deva van het gebied voor de verdronken zielen, en de windwezens om het verder te dragen.

Weer terug met de veerboot, waar we twee regenbogen en prachtige wolkenluchten mochten beleven, wat het ook als afsluiting van een indrukwekkende dag nog een extra dimensie gaf.