Odilia divers

23 september, Ik kom laat thuis van de tango, we maken toch nog even – en dat “even” kan uitlopen! – contact met Odilia: Goedendag. Goedenacht! Ik had ’s middags op facebook foto’s gezien van diverse megalieten, daar naar verwijst Odilia direct, voor haar belangrijk! Bij die facebook plaatjes zat wel wat bij, Portugal (hebben we plannen voor), en ook Bulgarije (Let wel, zij heeft geen idee waar deze landen liggen, maar heeft de namen onthouden); met name Portugal voelt als heel geschikt. Ik vraag haar over de migraine van Inge, waar ze vandaag weer zo’n last van had. Boosheid, ze zou meer moeten gaan voelen, ze zit veel te veel in haar hoofd. Toch doet ze heel erg haar best, ze neemt ’t wel serieus maar vindt ’t moeilijk om erbij te komen, en mediteert veel. Dat is heel veel hoofdenergie. Bedoel je dat je dingen kunt weg mediteren, dus eigenlijk onderdrukken? Precies. Ze doet er veel beter aan om veel te gaan wandelen, en bewegen, en minder mediteren.

Jullie hadden ’t laatst over de steen van Frits, hij is blij er vrij van te zijn en dat ie een nieuwe goede bestemming heeft gekregen, nl. voor jouw Innerlijk Kind.

Over Frits gesproken: ooit, in de kerk, wilde hij op het altaar, in het boek kijken. Dat werd ‘m verboden door een groot wit wezen, wie of wat was dat? Het wezen van de kerk, van de mensen daar. De gemeente-engel? Ja precies! Die wordt gecreëerd door de toewijding van de mensen en de wijdingen.

Vroeger werden kerken op krachtplaatsen gebouwd, tegenwoordig gaat dat via een planologische tekentafel. Ik heb ervan gehoord dat het aan de tijd is dat mensen er zelf de energie in moeten brengen. Is dat juist? In zekere zin wel, maar zal soms niet op te brengen zijn als een kerk echt op een verkeerde plek staat.