Kamp Bergen Belsen


27/8 Hierna bezoeken we ook nog het wat zuidelijker gelegen Kamp Bergen-Belsen. Er zijn twee aspecten die ons opvallen, zo niet verbazen. Het eerste is dat het hier, terwijl we zo rondlopen, helemaal niet zwaar aanvoelt, integendeel, we genieten eigenlijk van de natuur en mooie aanleg. We bekennen dit elkaar met enige gêne! Het andere wat ons opvalt is dat er veel kinderen zijn, en er wordt veel gespeeld.  Odilia verklaart dit als volgt: allereerst beseffen kleine kinderen helemaal niet wat voor plek dit is, wat het vroeger is geweest, daar zijn ze helemaal niet mee bezig, en het stoort ook niet, het brengt juist opgewektheid en onschuld. De ernst die volwassenen meebrengen brengt hier alleen maar nog meer zwaarte, helpt de zielen niet. Een heel ander aspect, volgens Odilia, is dat veel van deze kinderen juist hier onbewust herinneringen hebben liggen aan hun vorige leven, hier aan hun einde zijn gekomen. Hun speelsheid heelt zowel hun eigen ziel als die van anderen. Het is dus geen toeval dat hier veel kinderen komen, hun ziel leidt ze hier juist naar toe. En ook de elementwezens genieten van de lichtheid van de kinderen, dat geeft dus dubbel-op heling!

Odilia wijst ons er nog wel op dat wij op onze hoede moeten blijven: het is niet zo handig van ons om na Neuengamme niet even te smudgen, en het lekkers voor de elementwezens hebben we ook vergeten.