Hoorn-aars

Bij Nicolaas, de opleiding die we bij hem in weekenden volgen, slapen we in onze auto, die geparkeerd staat onder een afdak waar vroeger dieren verbleven, er ligt nog veel stro. In het dakspant huist een nest hoornaars, heel grote wespen. We hebben nog nooit last van ze gehad, ze vliegen vnl. ’s nachts. Kan Odilia iets vertellen waarom ze hier huizen, zo vaak kom je ze niet tegen. Odilia: Die zijn door lichtwezens uitgenodigd om de ontwikkeling hier te verspreiden, zeg maar waar jullie mee bezig zijn in je opleiding. En de uilen huisden ook in hetzelfde dakspant, maar zijn direct vertrokken toen Margrete contact met ze maakte en ze hun heeft laten weten dat het hier binnenkort afgebroken gaat worden. De insecten weten het ook, maar zijn (nog) niet vertrokken. Nicolaas had het ook doorgegeven aan de deva hier, maar  of die boodschap is aangekomen betwijfel ik, in elk geval heeft hij verzuimd dat te checken.

 

De afbraak van deze open stal heeft te maken met de aanleg van een nieuwe weg achterlangs het terrein waar Nicolaas en Marion anti-kraak wonen. Ter voorbereiding  zijn er nu archeologen bezig het terrein te onderzoeken. De reactie van Odilia: Ach, wat nu in ruste is wordt verstoord, en wat zich niet wil laten vinden zal toch niet gevonden worden. Voor de lucht- en waterwezens is dit gegraaf niet zo storen, die kunnen wel wat hebben, voor de zandwezens is het wel lastig. Als totaal brengt het wel de nodige onrust, maar is het tevens een aankondiging dat er hier iets staat te gebeuren. De zandwezens kunnen deze boodschap niet opnemen, hebben er geen besef van. Andere zandwezens die ’t eerder meegemaakt hebben proberen wel de boodschap door te geven, maar het werkt maar matig door.