Berlijn

 

Hierna vertrokken we voor een twee-daags bezoek aan Berlijn; de tweede avond, in wezen bijna het einde van ons verblijf daar, hadden we met Odilia een nagesprek over onze belevingen in Berlijn. Ik begon met: Echt vragen hebben we niet, we begrijpen wel dat al die indrukken en drukte eigenlijk te veel waren voor onze lichaamswezens, maar we hebben ons er wel goed vermaakt, en het verkeer viel ons reuze mee. Ja, jullie lichaamswezens hebben het zwaar, en zeker bij Margete’s been. Jullie moeten morgen echt rustig aan doen, maar aan de andere kant: jullie hebben er mooie dagen beleefd. De kerk waar jullie in wilden (de Dom) is geen echte kerk meer, er zijn daar geen oorspronkelijke natuurwezens meer, die zijn allemaal vertrokken. Ja, die dient eigenlijk alleen nog als toeristische trekpleister. De kerk waar jullie eerst waren, (Kaiser Wilhelm’s Gedächtnis Kirche) daar is een hele sterke kracht van natuurwezens, en dat is er ook in die nieuwe kerk ernaast. We zijn ook in diverse musea geweest; we hebben genoten van het etnografisch museum, hoe de stukken daar mooi opgesteld staan en goed tot hun recht komen, en van het gamelan concert, heerlijk!  Het museum waar jullie ’s avonds zijn geweest (Joods Museum) daar is veel meer beleving dan in de andere musea, een heel mooie sfeer die ook wordt uitgedragen en onderhouden door het personeel, zij leven en behoeden nog echt bewust hun cultuur. Ja, dat konden wij duidelijk voelen, en ik denk dat ook het ontwerp er aan bij draagt. En die andere herdenkingsplaats, al die betonblokken, de steenwezens daar voelen zich echt goed gezien! En wat jullie daarstraks gedaan hebben maakt een hoop goed, echte ontspannen natuurbeleving! Hoewel wel iets te koud voor haar been. (gezwommen in het meer bij Kloster Chorin, brrrr).