Servië

Na een lange rit door Servië, noordwaarts, ’s avonds contact met Odilia: Goedenavond. Welkom. Fijn dat je er weer  bent. Ik ben er altijd/  Ja, wij ook. Maar niet altijd in contact, ik ben er altijd als jullie aan mij denken. Hongarije voelt  fijn, jullie zijn er dichtbij voel ik. Mooi om te zien hoe assertief Frits nu is, Theodoor is ook tevreden. Verder heb ik niets belangrijks te melden. Doe rustig aan, het was een lange inspannende rit. Fijn dat jullie die opstellingen hebben gedaan voor die mensen, heeft ze veel goeds gebracht, ook voor Anna.

   

Ik heb ’t al eerder geschreven: wat Margrete van Odilia doorgeeft, daar is zij zelf niet bij, m.a.w. Margrete weet dan  niet wat zij namens Odilia heeft verteld. Later komen er dan bij haar wel eens beelden (plaatjes) naar boven, te vergelijken  met wat ook wel ’s bij een intensieve droom kan gebeuren. Daarom vertel ik haar altijd wat zij zo net namens Odilia heeft doorgegeven. Daarbij gebeurt het wel ’s dat ik iets vergeet, en dan vraagt zij b.v.: hebben jullie het ook over een brug gehad? Ik zie nl. een brug.

    
Direct nadat ik Margrete de inhoud van Odlia’s verhaal heb teruggegeven vraagt Frits of we nog uitleg nodig hebben. Hoe bedoel je? Nou, als er bij haar nog onopgehelderde plaatjes zijn dan kan ik ze misschien nog zien en terughalen, en uitleg geven. Oh, bedoel je dat, nee, ik geloof dat jet/het wel helemaal helder is.

Wat gaan jullie verder nog doen vandaag? We wilden eigenlijk vandaag nog de kristallen pilaartjes programmeren    die we in die winkel hebben gekocht, op advies van Odilia. We hebben van Nicolaas de spreuken voor bescherming tegen de negen ondersferen (als tegenpolen van de negen engelsferen zoals genoemd in de bijbel), en die willen we een voor een inspreken bij die tijgeroog-pilaartjes, we zullen maar zien hoe het vandaag loopt. Als  jullie dat gaan doen wil ik in elk geval graag meedoen! Dat is goed, fijn zelfs!

Donderdag 7 mei kwamen we bij de garage aan, en heb daar het versleten spruitstuk laten zien, ze zouden op zoek gaan naar een vervangend spruitstuk, dat zou dan evt. de volgende dag bezorgd en dan ook nog geïnstalleerd kunnen worden. We zochten een plek voor overnachting, die vonden we op een uitgebreid braak liggend fabrieksterrein,  meeste gebouwen waren afgebroken. We maakten een aanvang met het inspreken van de spreuken, maar het nam meer tijd in beslag dan we hadden gedacht, en het weer ging ook wat betrekken, het werd  flink kouder,en we waren ook wel moe. We besloten de volgende dag de resterende helft te doen.

De volgende dag begonnen ze direct met de grote beurt, en in het kantoor was iemand al druk aan het telefoneren voor het spruitstuk, maar er was nog geen garage gevonden die het in voorraad had. Margrete deed er een test op: het zou lukken. Daar maar op vertrouwen! We hadden ook het gevoel dat Odilia voor ons druk bezig was het in orde te krijgen. Maar het werd lang wachten, en geen garage kon het spruitstuk leveren; de grote beurt vorderde wel goed.

Het voelde vreemd, de monteur had eerst ingeschat dat het niet zo moeilijk zou zijn, Margrete had met de test een positieve uitslag gekregen, maar het zag er niet naar uit dat het ging lukken. Contact met Odilia: Vanmorgen voelde het alsof er wel een spruitstuk aanwezig moest zijn, maar er zit iets tussen, het voelt als tegenwerking, maar ik snap het niet, jullie hebben gisteren toch die spreukeningesproken, dus wat kan er dan nog tussen komen? Ik vind het verwarrend. We zijn gisteren wel begonnen die spreuken in te spreken, maar zijn halverwege gestopt, het werd ons te koud, de rest wilden we vandaag doen. Maar dan is het duidelijk: jullie hebben je bescherming open gesteld en niet afgesloten, dan hebben de tegenkrachten vrij spel! Dan gaat het inderdaad niet meer lukken verwacht ik, en dan heeft nog een dag wachten ook geen zin, de oplossing is afgesloten, het spijt me voor jullie,maar jullie hebben dit zelf bewerkstelligd.

 Een  leerzame les, en ook een dure, want de montage van een spruitstuk is heel arbeidsintensief en zou in Nederland heel wat meer kosten Heel jammer.

We hebben die dag de spreuken natuurlijk nog wel ingesproken, ook op dringend advies van Odilia.