Vragen aan Odilia over orgaandonatie, aktueel omdat nu bij wet is geregeld dat iedereen donor is tenzij….
Odilia: jullie lichaamswezen raakt gespitst, luistert mee. Het zou juist zijn als er gewacht wordt tot het afgestane orgaan ook bijna sterft. Soms zijn er ziele-afspraken tussen betrokkenen. Hoe weten wij dat? Je voelt ’t, en vaak is dat binnen het gezin of de familie, dan is het duidelijk. Daarbuiten is het zelden karmisch, dus niet kloppend. Geeft het consequenties voor latere incarnaties? Dat hangt af van de afspraak. En als de ontvanger nog heel lang blijft leven, zal het ontvangen orgaan zich sterker aan hem/haar hebben aangepast, wat de kans op verstoring bij een nieuw leven danig kan versterken, b.v. als de trilling van dit orgaan is veranderd zal het zwakker functioneren. Wij zien het als knoeien met de schepping, zelfs de knapste artsen hebben geen besef wat ze in wezen aan het doen zijn zolang ze gaan besef hebben van de etherische werkingen. Helpt het als je als donor hiervan bewust bent? Dat helpt zeker! Dan werkt op z’n minst het systeem mee.
Laatst las ik over een varkenshart dat bij een mens was geïmplanteerd. Hoe zie je dat? Die komt uit een heel andere zielengroep, en dan komt een onderdeel daarvan bij een mens binnen. Dat licht is nog veel minder qua trilling, eigenlijk gewoon veel zwaarder, dat kan dus nooit een goede uitwerking op de ziel hebben. En is dit ook schadelijk voor de groepsziel van de varkens? Zeker. En in de volgende incarnatie van deze mens zal dat ook invloed hebben, er blijft altijd iets van kleven, dit gaat heel vreemde symptomen geven. Maar als deze persoon wel hierdoor twintig jaar langer kan leven, geeft ‘m dat toch een heel extra stuk ontwikkeling in dit leven? Dat wel, maar als dit niet zo bedoeld is, werkt ’t toch niet goed uit, in dit of een volgend leven. Hier wordt gemanipuleerd met trucjes, gesjoemel met de schepping. Het komt er eigenlijk op neer dat we ons lijden niet willen nemen. Precies, en ogenschijnlijk lijken het goede ontwikkelingen, en wij kunnen niet alles tegenhouden, wat dat betreft hebben jullie vrijheid en maken jullie gebruik van jullie macht over de materie, maar wezenlijk werkt het zowel schadelijk voor ons als voor jullie mensen.
Zelfdoding, hoe kijk jij ernaar? Meestal is dat karmisch, dus verbonden met voorouders of vorige levens, want als je er alleen in staat lukt het meestal niet. Zo zie ik het in het licht, maar jullie mensen nemen dat niet waar, behalve in familie-opstellingen, waar je dezelfde uitkomst te zien zult krijgen. Het is altijd een heel proces waar mensen doorheen gaan waarin veel wordt gezuiverd, zowel voor als erna ook (dus ook in de voorouderlijn). Heel anders dan bij euthanasie, waar in principe veel minder proceswerking mee gemoeid is, en dan wordt er dus ook minder gezuiverd. Bij sedatie hangt veel af van welke stof er wordt gebruikt; met morfine als pijnbestrijding vindt er wel degelijk een heel proces plaats, hoewel liefst zo weinig mogelijk verdoving zo lang de pijn nog draaglijk is, want ook de overgang naar de andere wereld wordt voor het bewustzijn verdoofd.
In principe hoeft niemand pijn te ervaren als je verbonden kunt blijven met het licht, d.w.z. met je levensengel en je lichaamswezen.De oorzaak van pijn is altijd gelegen in het feit dat een mens deze verbinding kwijt is, en de meeste mensen zijn zich niet eens bewust dat ze deze verbinding ooit gehad hebben. Een mooi voorbeeld hebben jullie meegemaakt toen Margrete in Zuid Duitsland bij die ochtend wandeling haar enkelernstig brak; zij voelde zich gehuld in een wolk van liefde en voelde toen geen pijn. Later toen er mensen bij kwamen om haar naar het ziekenhuis te vervoeren verdween die wolk en voelde ze ondraaglijke pijn. De ontwikkeling voor de mensheid is in wezen een strijd tussen denken en het licht. Jullie bevinden je allemaal in het licht maar beseffen dit niet en ervaren dus vooral het donker, de strijd om het bestaan, de zucht naar bezit en overleving. Het licht is er alleen als je er bewust contact mee maakt; zoals de meesten van jullie leven vergeten jullie het licht, maar de duisternis weten jullie wel te vinden.
