Kroatië (Pilvica Jezera & Jase-novac)

17 april. Plivica Jezera in Kroatië, een nationaal park met heel bijzondere bomen en heel veel (niet heel hoge) watervallen, van het ene meer naar het volgende, en op de grote meren een rondvaartboot. We hadden speciaal voor Frits een bepaalde steen in de auto gelegd, daar kon hij zich op oriënteren, dan hoefde hij niet steeds bij ons in de buurt te blijven. Wij informeren hoeveel een rondvaart kostte, niet voor onszelf, maar omdat we wisten dat Frits zo van varen hield. 15 euro. Doen? Toen liet Frits zich voelen: hij was al met de boot heen en weer geweest! Daar had ie ons niet voor nodig! Toen we daarna langs de oever wandelden, hebben we nog een paar keer naar de boot gezwaaid. Ja, Frits zat er weer op; hij was dol op boten, die kende hij niet vanuit zijn eigen gebied, heerlijk zo over het water (voor hem: de waterwezens) glijden! Luchtwezens zijn dol op waterwezens, zo heerlijk speels, als het gaat regenen is dat één groot feest! Wat dat betreft lijken ze wel kleine kinderen: heerlijk door een plas heen rennen, en vooral veel spetteren. Frits vroeg me ook vaak om door plassen heen te rijden met de auto; overigens vinden de waterwezens zelf dat ook heerlijk!

Toen we terugliepen stuurde Margrete nog een boodschap naar Frits uit: kom je met ons mee nu?

Nee, ik ben bezig!Hij zat in de stuurhut! Verbaasde ons niets.

 18 april, vlakbij dorpje Jasenovac, Kroatië, we hadden hier overnacht, heel open landschap, nogal kaal, her en der wat vennen, en een enkele boerderij. We zagen in de verte een kudde schapen naderen, richting boerderij, met schapenhoeder en honden; heel wat schapen liepen mank. Odilia verklaarde: het leven hier is hard, voor de boer, en voor de schapen. Ze moeten lang mee, gezond of niet. In jullie ogen wreed, maar hier is het leven anders, voel maar mededogen.

Gesprek met Frits: Goeie nacht gehad? Ja. Heb je nog nagedacht? Hoezo, ik heb niets om over na te denken. Oh nee, en over Urskula dan? Weet je al wanneer? Mmm, niet vandaag. Weet je al wat je wilt vragen of zeggen? Zal erover nadenken. Dus toch denken! Niet nu, later! Hij bleef het afhouden. Later op de dag: Frits: Ik heb nagedacht! vanavond! Hoe gaan we ’t eigenlijk doen?

Margrete gaat Urskula representeren, Hoe moet ik dan met ‘r praten? Ik: je vertelt van te voren wat je wilt zeggen aan mij, via Margrete, dat schrijf ik dan op, dan vertel ik dat vanavond door aan Margrete/Urskula, en krijg je antwoord. Oh ja, goed idee. Nou: zijn mijn vrienden er nog? Zijn ze veranderd? Ik: Jij bent veranderd! Jij zult anders kijken na jouw ervaring met ons; wellicht meer zien wat je vroeger niet zag, omdat je het niet kende, b.v. :Zijn er mensen in jullie gebied? Wist Urskula dat je ging vertrekken? Weet ze hoe jij veranderd bent? Weet ze dat je binnenkort terugkomt?

Oh ja, spannend!

’s Avonds Urskula, ze reageerde heel verlegen: Dit voelt heel onwennig, ik ben niet gewend aan contact met mensen. Zijn er wel mensen in jouw gebied? Jawel, maar die spreek ik nooit. Bijzonder nu weer contact met Frits, beetje vreemd dat ie nu een naam heeft. Ja, ik wist ervan dat ie weg zou gaan, was het ermee eens, ik heb zelf om hulp gevraagd; als hij straks  terug komt is dat voor ons een groot feest. We zijn benieuwd met welke verhalen hij thuis komt en wat ie allemaal nieuw geleerd heeft. De rol van de rivier Babbelkous zal dan omgedraaid zijn, dan mag Frits vertellen, en wij en Babbelkous luisteren! Wat ontroerend, ik zie dat Odilia er ook bij is. We kijken uit naar het moment van zijn terugkomst, want we missen ‘m heel erg. En verder gaat het goed hier, niets om bezorgd over te zijn, en zijn maatjes luisteren mee.

Frits was er heel stil van, onder de indruk en ontroerd, wist geen woord uit te brengen, en verlangde hevig terug naar zijn oude woongebied. Zei nog wel, heel zachtjes: dankjewel.

Nabespreking met Odilia. Zij was zeer tevreden over het gesprek met Urskula; veel maatjes van Frits hadden meegeluisterd, en verder ook nog heel veel andere wezens, want voor hen was dit wel een heel bijzondere gebeurtenis. En voor Frits was dit gesprek wel heel indringend en aangrijpend, gaf ze aan. Wat hij nu pas begint te beseffen is dat er voor hem daar een heel belangrijke rol is weggelegd voor de toekomst. In dat gebied gaat er veel veranderen, ten goede, dat zal veel natuurwezens aantrekken, en later misschien ook wel mensen; Urskula weet er van en is voorbereid. Vandaag zijn er veel waterwezens (regen), fijn voor Frits, dat vloeit spanning af; hij is ook niet gewend afwegingen te maken. Vandaag heeft Frits zijn rust nodig, laat ‘m maar met rust. Betreft haar (Margrete) been, dat is vandaag wat gevoeliger, dus doet meer pijn, maar het gaat wel goed. Over je vraag of je er goed aan doet die wolfsvacht te kopen (gezien in een winkel), ja, daar zou je goed aan doen voor jouw ontwikkeling; een beer hoeft niet, daar heb je contact mee gehad, ook al grotendeels onbewust in je slaap (’s nachts, in Bulgarije, in de tent) Voor haar is dat anders, zij kan zich laten meevoeren. Voor jou is vooral de fysieke beleving belangrijk, dus is die wolfsvacht voor jou nuttig. Evt. een berenklauw, maar die is niet echt nodig. Je kunt ook d.m.v. een zielenreis oefenen om met beer en wolf in contact te komen.