Kokino

Doorlink over Kokino

Door naar Kokino, waar we eerst wilden lunchen. Het was nogal winderig, dus ik reed er voorbij naar een beschut plekje. Frits: Rijden jullie verder? Ik vertelde ons plan. Dan stap ik uit en ga er vast naartoe, ook om een steen voor jullie uit te zoeken. Prima! Tot straks.

Even later klommen we de rots op, en Frits begeleidde ons met lopen in de richting van zijn steen. We gingen er natuurlijk van uit dat hij een kleintje in de buurt bedoelde. Heel trots, zijn missie was geslaagd, liet hij ons de mooie steen zien die hij gevonden had… een stuk rots in de grond. Ja, en? Nou, jullie willen toch een steen meenemen, dit is een hele mooie. Frits had overlegd en de steen wilde ook wel mee. Ja, alleen zit deze wel helemaal vast in de grond, wij zoeken er één die we kunnen oppakken! Foutje, we moesten wel lachen. Oh, hij leek wel door de grond te zakken van schaamte. Kan gebeuren toch, het is je eerste keer. Volgende keer beter! We deden er onze rituelen, genoten van het uitzicht en reden verder.

Achterin de auto was het opmerkelijk stil. Zit jij je zonden te overdenken, Frits? Ja.  Joh, laat los, ’t is gebeurd, opgelost, je hebt ervan geleerd, of ben je bang dat je dit nog een keer gaat doen? Nee, dat niet. Nou dan. Als jij straks teruggaat naar je eigen gebied, weet je dat je nieuwe taken gaat krijgen. Daarbij zal je ook wel eens een fout maken, calculeer dat maar in, zo gaat dat nu eenmaal, moet je niet over inzitten. Fout herstellen en verder gaan. Bovendien, stel je voor dat een ander die fout gemaakt had, dan zou jij er toch ook om lachen. Hebben wij ook gedaan! Nou, probeer dan nu een beetje om jezelf te lachen, is veel leuker! Hmmmm. Wij weer lachen…

Later hadden we nog een gesprek met Frits, over een heel ander onderwerp:

Ik vroeg Frits of hij het verschil tussen U en je kon waarnemen; ik had ervoor gekozen om Odilia met je te bejegenen, vanuit een gevoel van nabijheid en verbondenheid, maar vanuit respect zou U natuurlijk meer voor de hand liggend zijn. Voor Frits werkte het anders, vertelde hij. Als ik met een engel contact heb, dan ontvang ik heel veel licht, ik voel me dan helemaal oplichten; als ik met een klein aardewezen spreek, dan zie ik dat dat wezen oplicht van mijn licht. Zo werkt het bij ons. Zou jij zonder schroom een engelwezen durven aanspreken? Als ik daartoe een goede reden zie, wel hoor. 

 

We vonden een mooie overnachtingsplek langs een stevig stromende rivier, heerlijk geluid, en een fijne sfeer.

Later die avond in een gesprekje met Odilia: Ik ben natuurlijk heel blij met Covec Kamen, maar ook fijn dat jullie bij Kokina zijn geweest. Ze liggen niet ver van elkaar, ik zou ook zelf de verbinding hebben kunnen maken, maar dat zou me wel veel inspanning en tijd hebben gekost, en nu is dat al klaar. Dank jullie wel! Dan kan ik nu mijn energie op andere zaken zetten.

Ik had nog wel een vraag: We noemen het een heling, maar wat houdt een heling nou eigenlijk precies in, wat wordt er geheeld? De verbinding! De verbinding wordt hersteld. Vergelijk het met een web, waarin plekken de onderlinge verbinding zijn kwijt geraakt, nu zijn ze weer met mij en met elkaar verbonden; dat verhoogt de trilling, de gevoeligheid en de kracht, zowel onderling als naar buiten toe.

Nog een vraag: Ik weet niet of je hebt gehoord van de kernenergie-ramp bij Fukushima in Japan; dat is ver weg, maar wel een enorme ramp. Laatst las ik dat iemand beweerde dat de straling die daar lekt, het trillingsgetal van de aarde verhoogt, en dat dat eigenlijk een goede bijkomstigheid zou zijn. Nee, integendeel, dat is een kunstmatige ingreep, die komt de ontwikkeling van de aarde helemaal niet ten goede, het is heel ernstig, heel schadelijk voor de hele aarde; het zal ook veel ziekte teweeg brengen. Ik krijg trouwens nog een boodschap van je eigen lichaamswezen: je eet te veel, het valt ‘m zwaar.
En met Frits is het wel goed nu hoor. Wij hebben ’t zien aankomen, met die steen, moesten er echt om lachen, en hebben ‘m niet gewaarschuwd – mooie kans om te leren wat minder streng voor zichzelf te zijn. Hij had er veel moeite mee, maar kan er nu alweer over praten. Maar plaag ‘m er maar niet mee, ’t is nog een teer punt.